Χαίρομαι πολύ όταν το αποτέλεσμα δικαιώνει τις κρίσεις μου. Ειδικά αυτές που αφορούν σε νέους επιχειρηματίες. Νέους για το ευρύ κοινό. Γιατί ο συγκεκριμένος, παρά το νεαρό της ηλικίας του, είναι μόλις 39 ετών, έχει τουλάχιστον 15 χρόνια στην πιάτσα του. Βλέπετε ξεκίνησε από παιδάκι να ασχολείται με τον κλάδο της νυχτερινής διασκέδασης – κοινώς μπουζούκια – και πλέον βρίσκεται στην υψηλότερη κορυφή.
Μάλιστα, η αναγνώριση αυτή για τον Κώστα Μπερτάκη, ο οποίος-όπως τόνισα σε προηγούμενο άρθρο μου-Εδώ- είναι οπαδός της ..σιωπής, έρχεται στην πιο κρίσιμη καμπή. Σε μια περίοδο όπως η σημερινή, που η κάθε παραγωγική προσπάθεια βρίσκει εμπόδια και δυσκολίες στην Ελλάδα της κρίσης και της αβεβαιότητας, αυτός αποδεικνύει πως είναι δίχως όρια.
Εν αντιθέσει με τους ανταγωνιστές του, κατά τα λεγόμενα των specialist, των «ειδημόνων της νύχτας», ο άνθρωπος που ανακάλυψε το «φαινόμενο Παντελίδης», ανέβασε την Πάολα στην Α΄ κατηγορία…και σήμερα καθοδηγεί με υποδειγματικό τρόπο τον Κωνσταντίνο Αργυρό και τον Πέτρο Ιακωβίδη, είναι ο καλύτερος leader μάνατζερ . Κι αυτό εν μέρει οφείλεται στο ότι τα επιχειρηματικά του βήματα γίνονται με όρους του παρόντος και του μέλλοντος και όχι του παρελθόντος.
Απόδειξη; Μάλλον, ακόμη μια απόδειξη είναι η δήλωση που έκανε στο «Tsipas-Hlias Blog» ο Νίκος Σπυρίδωνας (ιδιοκτήτης δυο νυχτερινών κέντρων ). Με αφορμή τη χθεσινή μας συνάντηση, στην έδρα του, το North Live Stage (πρώην Εμπατή), που, σημειωτέον, από τις 14 Σεπτεμβρίου ρίχνεται στη μάχη με «μπροστάρη» τον «αναγεννημένο» Θέμη Αδαμαντίδη και άξιους συμπαραστάτες τον Πάνο Καλίδη και την Ελένη Χατζίδου, κι ενώ αναλύαμε τα τεκταινόμενα της αθηναϊκής νύχτας, αναπόφευκτα η κουβέντα πήγε στον Κώστα Μπερτάκη. Για τον οποίον μου είπε :
«Δεν μπορώ να πω αν ο Μπερτάκης είναι φίλος. Άλλωστε ποτέ δεν ήμασταν πολύ κοντά. Όμως, Ηλία, μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι δεν είναι εχθρός», αναφέρει και συμπληρώνει πως «αναγνωρίζω σε αυτόν ότι, από πιτσιρικάς κιόλας, πριν ακόμη φτάσει εδώ που είναι σήμερα, φαινόταν ότι ήταν ...κοσμημένος με το διορατικό χάρισμα να βλέπει το μέλλον. Το απέδειξε περίτρανα όταν, στο ξεκίνημα της επαγγελματικής του ζωής, πριν μια δεκαετία περίπου, πρωτοσυνεργάστηκε με τον Βασίλη Καρρά. Στο νεότευκτο τότε Teatro. Μάλιστα, μου είχε κάνει εντύπωση ότι δεν ακολούθησε το φαινόμενο με τις αφίσες και τα λάβαρα, που ήταν πολύ διαδεδομένο και η πιο συνηθισμένη μέθοδος προβολής για όλα τα σχήματα έως και σήμερα. Εντέλει δικαιώθηκε. Ο Καρράς βγήκα ξανά στον ..αφρό και το Teatro μπήκε σφήνα σε πρωτοκλασάτα ονόματα και πίστες ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου