Στα 50 του χρόνια έχει πλέον γράψει την προσωπική του ιστορία ως επιχειρηματίας ο κύριος Θανάσης Παπαγεωργίου. Είναι αυτός που είναι, άρα δεν χρειάζεται να πει ότι και οι προηγούμενοι. Ότι για να σωθεί η Παναχαΐκή χρειάζεται να συσπειρωθούν όλοι κοντά του, βεβαίως και οι… βετεράνοι ποδοσφαιριστές. Και να ευαισθητοποιηθούν οικονομικά και άλλοι οικονομικοί παράγοντες, που μπορεί να είναι ιδιώτες, επιχειρήσεις, οργανισμοί ή πολιτικά πρόσωπα.
Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν έχουν γίνει ποτέ. Καμία ομάδα δεν ξεπέρασε το οικονομικό της πρόβλημα με τη συνδρομή των… πολλών, αλλά και τους... εράνους φιλάθλων.
Αυτά δεν γίνονται. Τη σωτηρία, που πιθανόν να εξελιχθεί σε αποτυχία, σε καταστροφή, την φέρνει μόνον ένα χοντρό πορτοφόλι. Του Μαρινάκη στον Ολυμπιακό, του Μυτιληναίου στον Ηρακλή, του Μελισσανίδη στην ΑΕΚ, του Μπατατούδη στον ΠΑΟΚ, του Βαρδινογιάννη στον Παναθηναϊκό, του τάδε στην άλφα επαρχιακή ΠΑΕ, του δείνα στην βήτα νησιώτικη ΠΑΕ.
Μπίζνες κάνει η Παναχαΐκή. Εμπορική ανώνυμη εταιρία είναι. Όχι κόμμα πολιτικό που κάθε μέρα σαλιαρίζει αέρα πατέρα λόγια για τον λαό, και παραμύθι φούρναρης παρεμβαίνει στο δημόσιο βίο της χώρας. Ως κανονική, λοιπόν, επιχείρηση η Παναχαΐκή χρειάζεται επενδυτή. Λεφτά.
Ο συγκεκριμένος Παπαγεωργίου, αξιόπιστος και κάργα πετυχημένος στον κλάδο του, στο στήσιμο και την εξέλιξη νυχτερινών κέντρων και τραγουδιστών, άνθρωπος χαμηλών τόνων, δηλαδή σοβαρό άτομο, όχι τυχοδιώκτης, άφησε τον Οικονομόπουλο στον Τσακουμάκο και, εκεί που τον είχαν για ..ξεγραμμένο, έσκασε ..ένα κάρο λεφτά στον Θέμη Αδαμαντίδη και ξαναμπαίνει στην αγορά. Γιατί;
Όχι, ότι είναι ρομαντικός άνθρωπος, αλλά γιατί ποντάρει στη δυναμική της συγκεκριμένης μπίζνας, ότι θα του αποφέρει κέρδη. Θα προχωρήσει το deal ο Παπαγεωργίου, ναι ή όχι; Με πακέτα! Όχι με τους οπλαρχηγούς των χούλιγκαν και τους άσσους που στο παρελθόν φόρεσαν την πράσινη φανέλα. Για ανέκδοτα είναι αυτά, καθόλου χαριτωμένα.
Από τα χαμηλά ο Παπαγεωργίου έφτασε υψηλά γιατί έβλεπε μπάλα ο άνθρωπος. Είχε την ικανότητα να προβλέπει πότε θα μπει το γκολ. Πουλούσε και αγόραζε τραγουδιστές την κατάλληλη στιγμή, κι όλο ισχυροποιούνταν. Έτσι εξελίχθηκε σε χοντροπαίκτη της αγοράς και «βγήκε» επιχειρηματικά και εκτός νύχτας.
Η Παναχαΐκή είναι τεράστιο μέγεθος και δεν μειώνεται επειδή σήμερα έχει οικονομικό πρόβλημα και είναι τραυματισμένη αγωνιστικά. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει ανάγκη έναν ακόμα επενδυτή που θα πει πολλά, αλλά θα κάνει λίγα. θέλει έναν που θα πει λίγα, για να τα κάνει όλα. Που θα δίνει λίγα, αλλά σταθερά. Φτάνει πια! Η Ιστορία θέλει την Παναχαΐκή ομάδα εξουσίας, όχι κλαμπ διαμαρτυρόμενων και αποτυχημένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου