Οι «δύσκολες ώρες» στα μπουζούκια

Δύσκολες ώρες, γράφουν, για κάποιον σελέμπριτυ, να τον πούμε έτσι, για να είμαστε in. Και γιατί οι ώρες είναι δύσκολες για τον ηθοποιό τάδε, την τραγουδίστρια δείνα. Επειδή πέθανε ο πατέρας του, η θεία του.

Τι εννοούν όταν γράφουν «δύσκολες ώρες»; Ότι ο σελέμπριτης είναι στεναχωρημένος. Θλιμμένος. Δέχθηκε ένα πλήγμα. Κι αυτό είναι είδηση, ρε;

Τι, δηλαδή, μας λένε τα site που μ’ αυτήν την πολυμεταχειρισμένη ατάκα δίνουν εξετάσεις δημοσιογραφικής ευαισθησίας; Μας πληροφορούν ότι ο ποδοσφαιριστής, ο κομμωτής, ο παρουσιαστής, περνάει δύσκολες ώρες όχι μέρες, δηλαδή όχι ευχάριστες, διασκεδαστικές.

Γράψε, ρε, ότι πέθανε ο αδελφός του, η ξαδέλφη του, αν θαρρείς ότι το νέο ενδιαφέρει τον κόσμο, την αγοραστική πελατεία σου. Περιττό να ενημερώσεις για τις «δύσκολες ώρες». Εκτός κι’ αν πρόκειται για εύκολες ώρες, ότι ο θάνατος τον ενθουσίασε. Ότι μόλις πέθανε ο δικός του το ίδιο βράδυ τα έσπασε από τη χαρά του στα μπουζούκια. Αυτό, ναι, είναι είδηση