Ξαφνικά, και από το πουθενά, ο Δημήτρης Κοντομηνάς το 1998 γίνεται μεγαλομέτοχος στην ΠΑΕ Άρης. Τι κόλπο είναι αυτό; Φως φανάρι η δουλειά!
Ξαφνικά, και από πουθενά, ο Βαγγέλης Μυτιληναίος το 2000 γίνεται μεγαλομέτοχος στην ΠΑΕ Ηρακλής. Τι κόλπο είναι αυτό; Φως φανάρι η δουλειά!
Προηγουμένως, από το πουθενά, έγινε μεγαλομέτοχος στον ΠΑΟΚ ο Γιώργος Μπατατούδης. Τι σημαίνουν αυτές οι τρεις ξεφωνημένες περιπτώσεις επιχειρηματιών, οι οποίοι ούτε είχαν σχέση με το ποδόσφαιρο, ούτε με την ομάδα στην οποία έγιναν ιδιοκτήτες, ούτε με την Θεσσαλονίκη.
Και οι τρείς, Μπατατούδης, Κοντομηνάς, Μυτιληναίος, αν τους ρωτούσες τι έχει μέσα η μπάλα, δεν θα ήξεραν την απάντηση μέχρι που έμπλεξαν παρά τη θέληση τους με τον κόσμο των γηπέδων. Και οι τρεις έχασαν με την εμπλοκή τους στο ποδόσφαιρο! Όχι απλά έχασαν λεφτά και φήμη, έσπασαν τα μούτρα τους. Γιατί οι πολιτικοί, οι αρχηγοί των κομμάτων, οι υπουργοί, οι πρωθυπουργοί είναι τυχοδιώκτες στα νταραβέρια της διαπλοκής.
Ζητάνε οι πολιτικοί από τον τάδε επιχειρηματία να πάρει μία ομάδα. Συμφωνεί ο επιχειρηματίας που έχει νιτερέσο με το δημόσιο, αλλά στην πορεία ο πρωθυπουργός, ο υπουργός τον πουλάει τον επιχειρηματία. Κάποιοι επιχειρηματίες ωφελήθηκαν με το υπόγειο και φανερό αλισβερίσι με τον πολιτικό, όμως και κάποιοι καταστράφηκαν. Πήγαν φυλακή.
Επί του θέματος. Ποιο είναι το νόημα της όποιας σχέσης, πριν πέσει φως, της ενάντια στη διαπλοκή κυβέρνησης της πρώτης φοράς αριστεράς με τον Ασιάτη ο οποίος θέλει να πάρει τον Παναθηναϊκό; Ένα είναι σίγουρο. Η στα λόγια αριστερή και αντικαπιταλιστική κυβέρνηση ψοφάει για καπιταλιστικές επενδύσεις.
Σίγουρο επίσης είναι ότι ο Ταϊλανδέζος Παϊρότζ τάδε δεν είναι ηλίθιος. Ένα ψώνιο. Να βάλει λεφτά στον Παναθηναϊκό. Να αγοράσει, δηλαδή, μία καταχρεωμένη ανώνυμη εταιρία, η οποία είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να γίνει κερδοφόρα στην άφραγκη ποδοσφαιρική αγορά της Ελλάδος. Και για να γίνει ο Παναθηναϊκός ανταγωνιστικός σε επίπεδο πρωταθλήματος, η ΠΑΕ χρειάζεται κι άλλα πακέτα, εκτός απ’ εκείνα για την αγοραπωλησία. Και εκείνα που θα καλύψουν τα χρέη.
Αν πεις στον Μαρινάκη ότι κερδίζει έστω ένα ευρώ από τον Ολυμπιακό, θα σου κάνει μήνυση. Το ίδιο, προσβλητικό, θα το θεωρήσει ο Ιβάν Σαββίδης. Άρα, ο Παϊρότζ τάδε παίρνει τον Παναθηναϊκό εν γνώσει του ότι θα βγει χαμένος. Γιατί, τότε, «επενδύει» στο ποδόσφαιρο; Αυτός ξέρει, όπως και ο Έλληνας συμπαίκτης του.
Ο Ταϊλανδός με τα όποια κεφάλαια αντιπροσωπεύει, διαχειρίζεται, είχε μπουκάρει μέχρι να πάρει την Μάντσεστερ Σίτυ. Πιθανόν να γνώριζε πως δεν μπορούσε να γίνει ιδιοκτήτης της αγγλικής ομάδας, απλά είχε λόγους να δείξει το επιχειρηματικό του ενδιαφέρον.
Επί του θέματος, και με την υποσημείωση ότι ομιλούμε για μπίζνες, όχι για… Παναθηναϊκό. Ποιες να είναι οι επιχειρηματικές σκέψεις του Ταϊλανδού όταν με το καλό τελειώσει το deal με τον Αλαφούζο; Κι αυτές τις σκέψεις τις έχει κάνει μόνος του ή τις έχει συζητήσει με άνθρωπο του Μαξίμου που κάνει κρα για επενδύσεις αλλοδαπών. Και από την κυβέρνηση προς το συμφέρον τους έχουν διάθεση να ''διευκολύνουν'' ακόμα κι έναν που θέλει να ανοίξει αγοράσει περίπτερο στη γωνία.
πηγή : apodytiriakias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου