Ένα σύνηθες φαινόμενο που επικρατεί στα ελληνικά M.M.E είναι η ωμή αντιγραφή. Όποια εκπομπή σημειώσει επιτυχία, αμέσως βλέπεις να βλαστάνε σαν τα μανιτάρια αντίστοιχες παραγωγές με το ίδιο πάνω κάτω μοτίβο.
Στο προσφέρουν στο πιάτο επί καθημερινής βάσεως, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα, κάθε σεζόν …μέχρι να ξεράσεις.
Έλα όμως που ο μέσος τηλεθεατής δεν μασάει… Ψάχνει συνεχώς το καινούργιο, το φρέσκο, αυτό που έχει ουσία και λόγο ύπαρξης.
Το μέγα λάθος που κάνουν τα διευθυντικά στελέχη και παραγωγοί είναι ότι βαριούνται να σκεφτούν ή ακόμη καλύτερα; Κομίζουν «δωράκια» απο τις Κάννες. Κάθε χρόνο τα ίδια. Αλήθεια είναι ίσως και η μοναδική φορά που βγαίνουν αποτο γραφείο τους ε;
Ο ένας περιμένει τον άλλον τι θα ‘’βγάλει’’ για να ακολουθήσουν το ίδιο μονοπάτι. Το έχουν σίγουρο και δεδομένο ότι κάθε τι που σημειώνει νούμερα τηλεθέασης θα έχει και συνεχή αποδοχή. Ξεχνάνε πως όλα κάποτε φτάνουν στον κορεσμό. Από τη στιγμή δε που σου πασάρουν το ίδιο υλικό συνεχώς, φυσικό και επόμενο να αποτελούν λιμνάζουσες υποθέσεις λιμνάζουσες που θα βαλτώσουν κάποια στιγμή. Και όχι μόνο αυτό.
Δεν λένε να καταλάβουν ότι όλα τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν προς τα έξω δεν γίνονται αποδεκτά. Και ο νοών νοείτω.. Ο κόσμος σιχάθηκε να γίνεται αποδέκτης της δηθενιάς, του στημένου, του εύκολου και του επιφανειακού.
Δεν θέλει άλλο να τον χρησιμοποιούν ακόμη και να τον εκμεταλλεύονται για χάρη της κουταμάρας και της γρήγορης κατανάλωσης.
Έχει μπουχτίσει από εγωκεντρικές τηλεοπτικές προσωπικότητες που συνεχώς θέλουν να ασχολούνται μαζί τους, από πρόσωπα κενά που στην ουσία δεν έχουν κάτι σημαντικό να σου προσφέρουν είτε υπάρχουν για να εκτελούν πολιτικές και κατευθυντήριες γραμμές. Έχει πραγματικά κουραστεί από τα ίδια και ίδια και ίδια κάθε φορά.
Επανειλημμένες οχλήσεις… Αυτή η λογική που τα ασήμαντα στα παρουσιάζουν σημαντικά έχει ξεπεραστεί εδώ και καιρό. Οι εποχές έχουν πλέον αλλάξει. Αλλά δεν λένε να το καταλάβουν.
Δυσκολεύονται να πιάσουν τον παλμό. Αυτό που έχει αξία είναι η πληροφόρηση. Η σωστή και αληθινή πληροφόρηση σε ζητήματα που καίνε την καθημερινότητα και πως μπορεί να αντεπεξέλθει στην πραγματικότητα.
Με τόσα που γίνονται γύρω μας, τόσες αλλαγές, με το δείκτη δυσκολίας να μεγαλώνει, αυτό που κάνει ο καθένας είναι να δίνει περισσότερο ενδιαφέρον για τον εαυτό του παρά για κάθε τι κούφιο. Αυτό μπορεί κανείς να το δει μέσα από τις επιλογές .
Φυσικά θα προτιμήσει ένα αγαπημένο του σήριαλ, ακόμη κι αν αυτό προβάλλεται σε επανάληψη, ένα προϊόν που μπορεί να περάσει ευχάριστα και που μπορεί να ταυτιστεί. Όπως για παράδειγμα με τις εκπομπές της Βίκυς Καγιά. Γίνεται μία στροφή προς την απλότητα, μια σκουντιά στην παραποίηση και ένα άνοιγμα προς την θάρσηση.
Το πρώτο Survivor γιατί πέτυχε; Επειδή ο κόσμος το έχει επιθυμήσει. Υπήρξε το συναίσθημα της λησμονιάς. Έξυπνο τρικ που έχει πετύχει. Όταν όμως το πρώτο «Nomads» δεν τα κατάφερε και τόσο καλά, τι περίμεναν δηλαδή από το δεύτερο κύκλο;
Τα talent shows, δεν έχουν την παλιά τους αίγλη. Η πληθώρα επιλογών και οι απανωτές έφερε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Όπως ισχύει για τους παίχτες που συμμετέχουν, το ίδιο ισχύει και για τους καλλιτέχνες της πρώτης γραμμής.
Όσο καλά και να είναι οι οικονομικές αποδοχές και το σημείο προβολής τους (από την υπερβολική μάζα νέων τραγουδιστών που συνεχώς εμφανίζονται) Όταν δεν το αφήνεις να ‘’ξεκουραστεί’’ θα ξεθωριάσει.
Όταν ο κόσμος έχει ψυλλιαστεί τι καπνό φουμάρει η κάθε τηλεοπτική παρουσία και γιατί βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, όταν δεν υπάρχει ανανέωση σε μια εκπομπή φέρνοντας μου συνεχώς τους ίδιους καλεσμένους ξανά μανά, μα προπαντός όταν δεν υπάρχει σεβασμός στην γνώμη και στην άποψη του λαού. Όχι. Δεν θα ξαναβγεί άλλος Ντάνος.
Το παιδί του λαού που βρήκε πρόσκαιρο έδαφος δεν θα υπάρξει άλλο. Ανεξάρτητα αν η δειχείριση του «μετά» ήταν τραγική τόσο απο τον ίδιο αλλά και το παρεάκι του.
Ούτε Οικονομόπουλος με λαϊκά άσματα. Όπως επίσης, ούτε Πετρετζίκης με τις συνταγές του.
Το απατηλό υπερθέαμα έχει κάνει τον κύκλο του, οι διαρρέοντες θεατές αυξάνονται και όσα έχουν μείνει διαδραματίζονται σε ρόλο γκροτέσκο μιας παρωχημένης εποχής.
πηγή : nassosblog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου