Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο είναι τα δημόσια πρόσωπα. Πολιτικοί, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, οικονομικοί παράγοντες, είναι υπό παρακαλούθηση. Όπως στην αρχαιότητα που δεν υπήρχε διαχωρισμός μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού βίου. Οι πάντες κρίνονταν συνολικά και για τα «εν δήμω» και για τα «εν οίκω».
Ο Κούντερα δικαιώνεται. Γράφει πως όταν είσαι διάσημος, είσαι αναγκασμένος να ζεις σε μια «ηθική χορογραφία». Ελάχιστα να ξεφύγεις. Λίγο να παρεκκλίνεις, θα στο υπενθυμίζουν και θα στο χτυπάνε ακόμα και μετά θάνατον. Τίποτα δεν παραγράφεται. Σε περίπτωση που η δημόσια παρουσία είναι πολύ ισχυρή, το κουσούρι που δεν βλάπτει ευρύτερα, παραβλέπεται, όπως η αφροδισιακή λύσσα του Τζον Φ. Κένεντι ή του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά δεν ξεχνιέται. Και σπανίως παραλείπεται στις μεταθανάτιες αναφορές.
Εμείς παλιά, έναν φόβο είχαμε. Όχι τι θα πει ο κόσμος για μια κουτσουκέλα μας ή μη μας τιμωρήσουν μπασκίνια, δάσκαλοι, παπαδαριό. Τα είχαμε γραμμένα αυτά. Το μόνο χαλινάρι που μας κράταγε ήταν το σωτήριο: «Μην ντρέπεται ο πατέρας μου για μένα».
Λέμε αλήθειες. Λέμε γεγονότα. Συγκεκριμένα πράγματα. Μια κουβέντα του «Tsipas-Hlias blog» . Ο Βασίλης Αργυρός έχει τρία παιδιά. Τον Παύλο, την Κατερίνα και τον Κωνσταντίνο. Αυτός ο τελευταίος είναι πολύ διάσημος, φίρμα, «πρώτο όνομα» στις πίστες. Όλοι μιλάνε για αυτόν. Η Ιστορία της νύχτας και της μουσικής παραγωγής πλέον τον καταγράφει μέγα. Τεράστιο. Πολεμιστή γεννημένο. Πολεμισταρά. Πολέμαρχο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που τον καίει περισσότερο από το να κατακτά. Να πολεμάει και να καταφέρνει να φτάσει στην κορυφή του Έβερεστ . Η κουβέντα είναι σοβαρή. Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, για πρώτη φορά στην καριέρα του, κουβαλάει το βάρος του αληθινού κι όχι του… φιλολογικού πρωταθλητισμού. Και το γνωρίζει και ο ίδιος. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Κύριοι, σε αυτόν αναφερόμαστε, αν δεν το καταλάβατε.
Λέμε αλήθειες. Λέμε γεγονότα. Συγκεκριμένα πράγματα. Μια κουβέντα του «Tsipas-Hlias blog» . Ο Βασίλης Αργυρός έχει τρία παιδιά. Τον Παύλο, την Κατερίνα και τον Κωνσταντίνο. Αυτός ο τελευταίος είναι πολύ διάσημος, φίρμα, «πρώτο όνομα» στις πίστες. Όλοι μιλάνε για αυτόν. Η Ιστορία της νύχτας και της μουσικής παραγωγής πλέον τον καταγράφει μέγα. Τεράστιο. Πολεμιστή γεννημένο. Πολεμισταρά. Πολέμαρχο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που τον καίει περισσότερο από το να κατακτά. Να πολεμάει και να καταφέρνει να φτάσει στην κορυφή του Έβερεστ . Η κουβέντα είναι σοβαρή. Όπως έχουν έρθει τα πράγματα, για πρώτη φορά στην καριέρα του, κουβαλάει το βάρος του αληθινού κι όχι του… φιλολογικού πρωταθλητισμού. Και το γνωρίζει και ο ίδιος. Ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Κύριοι, σε αυτόν αναφερόμαστε, αν δεν το καταλάβατε.
Συχνά πυκνά, λοιπόν, ο πατέρας του, Βασίλης Αργυρός, επισκέπτεται το Fantasia για να απολαύσει τον γιο του επί το… τραγουδιστικό έργον. Μα προπαντός να τον καμαρώσει σαν ένα χρήσιμο για την κοινωνία άνθρωπο, που σήμερα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Που πάλεψε με πείσμα, επιμονή κι υπομονή, μέχρι να το καταφέρει! Να φτάσει στα κατάλληλα «χέρια» . Αυτά του επιχειρηματία Κώστα Μπερτάκη και υπό την καθοδήγηση του να «απογειωθεί» επαγγελματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου