Μάθαμε να τους λέμε «νταβατζήδες». Τους καναλάρχες, εκδοτάρχες, γενικά τους μεγαλοεπιχειρηματίες που νταραβερίζονται με το δημόσιο και θέλουν να έχουν λόγο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Η λέξη προέρχεται από την τούρκικη «νταβάς», που σημαίνει υπερασπιστής, συνήγορος σε δίκη, σε νταβά.
Η λέξη νταβατζής υιοθετήθηκε στην καθομιλούμενη, είναι ο «αγαπητικός» της πουτάνας. Ο προστάτης της. Ο προαγωγός της. Ο μαστροπός. Ο έχων και το κουμάντο στο μπουρδέλο.
Αυτή την εποχή οι νταβατζήδες της δημόσιας ζωής, άλφα και βήτα και γάμα εθνικής, θέλουν να κλείσουν τις «συμφωνίες» τους με τον αυριανό πρωθυπουργό. Τον Μητσοτάκη. Τι μας δίνεις, για να σε αβαντάρουμε ως ΜΜΕ, ως επιχειρηματίες.
Ο «νταβατζής» δεν περιμένει το σίγουρο αποτέλεσμα των εκλογών, τη νίκη του Μητσοτάκη, μετά από τρείς η, 13 μήνες για να ωφεληθεί για το νταβατζηλίκι του. Όταν θα έχει κερδίσει ο όποιος αυριανός πρωθυπουργός, δεν θα έχει πλέον την ανάγκη, την υποστήριξη του νταβατζή. Θα τον γράψει κανονικά μετά τις εκλογές τον νταβατζή, τον πρόθυμο διαπλεκόμενο, όσο κι αν αυτός ενοχλεί με την «κριτική» του στην κυβέρνηση.
Πόση ζημιά μπορεί να κάνει ο νταβατζής στον υποψήφιο πρωθυπουργό; Αναλόγως θα είναι και οι «απαιτήσεις» του, τις οποίες θέλει να τις εξασφαλίσει ακριβώς τούτη την εποχή.
-apodytiriakias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου