ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ Κ. ΓΑΛΑΡΙΩΤΗ στην ηλεκτρονική Γνώμη
Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές αυτό που προσπαθώ να κάνω μέσω του γραπτού μου είναι να διαχειρίζομαι με αντικειμενικότητα όλα όσα συμβαίνουν γύρω από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Η κριτική πρέπει να αφορά τους πάντες είτε αυτή είναι με καλά σχόλια είτε το αντίθετο. Ουκ ολίγες φορές έγραψα για κακές διαιτησίες αλλά και για καλές. Για καλούς παράγοντες αλλά και γι’ αυτούς που θέλουν την δική τους προβολή χωρίς να τους ενδιαφέρει τι προβλήματα δημιουργούν στα σωματεία και γενικότερα στο ερασιτεχνικό.
Σήμερα όμως θα ασχοληθώ με τον άνθρωπο που βρίσκεται στον πάγκο, αυτόν που καθοδηγεί την ομάδα, τον προπονητή. Βρίσκομαι συχνά στα γήπεδα αφού αυτή είναι η δουλειά μου να παρακολουθώ αγώνες, να γράφω ρεπορτάζ κτλπ.
Αυτό που έχω αντικρίσει σε κάποιους προπονητές είναι η απαράδεκτη συμπεριφορά τους στον αγωνιστικό χώρο. Ο προπονητής πρέπει να αποφεύγει τη χυδαιότητα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με το να κάνει προσβλητικά σχόλια τόσο για τους παίκτες τους όσο και για τους αντιπάλους του καθώς και για τους διαιτητές.
Με αυτό τον τρόπο πρώτον δεν σέβονται τον εαυτό τους, δεν σέβονται τους ίδιους τους παίκτες αποκαλώντας τους άχρηστους, βρίζοντας συνεχώς τα θεία και εδώ να σημειώσω ότι ευθύνη φέρει και ο βοηθός (που είναι πιο κοντά) που δεν τον αποβάλει και τον αφήνει να συνεχίζει. Ο προπονητής πρέπει να έχει παιδεία, σωστή συμπεριφορά. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο προπόνηση.
Στη μελέτη του αθλητισμού οι ψυχολογικοί παράγοντες είναι οι πιο σημαντικοί, κι όμως, είναι οι περισσότεροι αγνοημένοι. Το να διδάξεις ποδόσφαιρο είναι σχετικά εύκολο, το δύσκολο είναι να μάθεις στους ποδοσφαιριστές να συμπεριφέρονται σωστά μέσα στο γήπεδο.
Και σε αυτό ρόλο παίζει ο προπονητής που πρέπει να είναι πρότυπο συμπεριφοράς προς τους παίκτες του. Πρέπει να προάγει τις πραγματικές αξίες του αθλήματος του ποδοσφαίρου για να κερδίσει την υποστήριξη και τον ενθουσιασμό των νέων. Να διδάσκει στους παίκτες του το πνεύμα «ένας αντίπαλος είναι και όχι ένας εχθρός».
Ο προπονητής δεν πρέπει να φέρνει… τα δικά του προβλήματα στο γήπεδο. Αποτυχίες έχουμε και θα έχουμε συνέχεια σε όλη τη ζωή μας. Έχουμε κάθε μέρα και στην προπόνηση. Αυτό που θα μας κάνει καλύτερους είναι το πως αντιδράμε όταν αυτές συμβούν και σε αυτό μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας έχει ένας προπονητής.
Το μυστικό για να κερδίσεις ποδοσφαιρικούς αγώνες είναι να λειτουργούν όλοι οι παίκτες ομαδικά σαν μια οικογένεια. Να μην ξεχωρίσεις τους ικανούς με αυτούς που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και να τους μειώνεις συνεχώς. Για εμένα δεν παίζουν οι 11 καλύτεροι παίκτες αλλά οι έντεκα που συνεργάζονται καλύτερα μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Για να γίνει καλύτερο το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο απαιτείται πολύς ιδρώτας, μεγάλη θέληση και πολλές θυσίες και στερήσεις από την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. Αν δεν μπορείτε κύριοι «προπονητές» μην μαθαίνετε λάθος τα νέα παιδιά. Καθίστε σπίτι σας με τα προβλήματά σας.
Και τελειώνω λέγοντας ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι επιστήμη. Η επιστήμη και η σωστή παιδεία όμως μπορεί να βοηθήσει το ποδόσφαιρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου