O Δρόσος, ευτυχώς, «ως ύποπτος και αμφισβητήσιμος» ήρθε στην Παναχαΐκή

Είναι αλήθεια ότι ένας Αθηναίος δεν μπορεί να καταλάβει έναν Πατρινό. Η μόνη διαφορά δεν βρίσκεται στη τεντούρα και το Καρναβάλι. Ο Αθηναίος τα έχει όλα, είναι στο κέντρο του κόσμου. Ο Πατρινός ζει εδώ και πολλές δεκαετίες με ένα αίσθημα στέρησης σε όλα τα επίπεδα. 

Εμφανίστηκε, λοιπόν, ένας τύπος, αρκετά αμφιλεγόμενος, γνωστός όμως από τα παλιά, ο Δημήτρης Δρόσος, που διάλεξε να βάλει πλάτη στο βαρέλι της Παναχαΐκής. 

Τι θέλατε να γίνει; Δεν είναι ο Δημήτρης Δρόσος υπαίτιος γι αυτό που συμβαίνει. Εκατό χιλιάρικα εδώ, εκατό χιλιάρικα εκεί, κάποια επιπλέον χιλιάρικα παραπέρα, προς το παρόν κάνει στοιχειωδώς καλά τη δουλειά του! Δεν υποσχέθηκε ποτέ ότι θα δώσει δουλειές, παρά μόνο την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Δεν είναι ότι άνοιξαν οι ουρανοί και βρέχει δισεκατομμύρια στην ομάδα. Είναι ότι πρόκειται για τον μοναδικό που ασχολείται με την καθημερινότητα των «ροσονέρι» και που προσπαθεί να φέρει λεφτά σε αυτή τη πολύ δύσκολη περίοδο. Γιατί προσπαθεί και έχει τη δικτύωση και τις γνωριμίες να το κάνει. 

Αυτό μου εκμυστηρεύτηκε κορυφαίος αθλητικογράφος της Αθήνας, όταν τον ρώτησα «αν έχει πακέτο ο Δρόσος» . Η απάντηση του, «Έχει τον τρόπο να βρει»...Και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει. Μπορεί αυτό να ενοχλεί, αλλά είναι μία πραγματικότητα. Δεν είδαμε άλλους επιφανείς συμμάχους να το κάνουν. Εξαιρώ τον Κώστα Μπακαλάρο, που θα βάλει περίπου 100 χιλιάρικα στον λογαριασμό της ομάδας, για την χορηγία στο μπροστινό μέρος της φανέλας. 

Ποιος φταίει γι' αυτό; Ο Δημήτρης Δρόσος; Αυτός είδε φως και μπήκε. Και έπραξε άριστα. Το ερώτημα είναι ποιοι άφησαν την Παναχαΐκή να φτάσει σε αυτή την κατάσταση. Και δεν έχει να κάνει μόνο με την κρίση. Δεν είναι ότι οι Παναχαικάκιδες έχουν τρελαθεί και συνεχώς γκρινιάζουν. Είναι που δεν βρίσκεται και στον χάρτη.

Το μεγαλύτερο προσόν του Δρόσου, είναι ότι από πιτσιρικάς ανέβηκε στην Αθήνα! Αυτό ήταν το όνειρό του, να είναι στο κέντρο των εξελίξεων. Και γιατί, παρακαλώ; Επειδή οι «δουλειές» γίνονται στην Αθήνα. Επειδή εδώ γίνεται όλο το «παιχνίδι». Κι είναι γνωστό ότι οι όροι του παιχνιδιού δεν είναι ξεκάθαροι, ούτε ίδιοι για όλους.

Επίσης, δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Δημήτρη ότι θα χρησιμοποιήσει  την Παναχαΐκή ως Δούρειο Ίππο για πολιτική καριέρα . Τι θέλει ο Δρόσος; Να γίνει βουλευτής; Περιφερειάρχης; Δήμαρχος; Μπορεί να δοκιμάσει. Όμως, ο Δρόσος, ως έξυπνος άνθρωπος, κάνει μόνο μπίζνες. Κλασικά πράγματα. Τοποθετεί κεφάλαιο σε μια δουλειά και προκειμένου στην Παναχαΐκή, στην οποία ποντάρει, την οργανώνει ακόμα περισσότερο αν παρουσιάζει προβλήματα, ελλείψεις, διαχειρίζεται με το επιχειρηματικό του δαιμόνιο το πρότζεκτ, με σκοπό να εξαντλήσει τις όποιες δυνατότητές του. Και αποκομίζει κέρδος. 

Αν πιστεύει ότι για αν το πετύχει αυτό χρειάζεται ένα Μέσο Ενημέρωσης, θα το κάνει ; Προσωπικά πιστεύω ότι ο Δρόσος δεν θέλει να μπει στα Μέσα Ενημέρωσης. Ότι τον σπρώχνουν τον άνθρωπο να χάσει μερικές χιλιάδες ευρώ. Πιστεύω, δηλαδή, ότι οι πραγματικοί του φίλοι θα τον κοιτάζουν στα μάτια και θα του λένε «πού πας να μπλέξεις»; Οι πολλοί θα του λένε, φυσικά, «πρόεδρε προχώρα». Τα ίδια έχουν πει οι ίδιοι άνθρωποι σε πολλούς προέδρους που έχουν περάσει μέχρι σήμερα από αυτά τα μέρη.

Το «ευτύχημα» του Δρόσου είναι ότι δεν δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες με το καλημέρα στην Παναχαΐκή. Και ναι μεν ο Σίλβιο το έκανε αυτό με την Μίλαν, αλλά ήταν ο Σίλβιο. Μεγάλη φυσιογνωμία. Όχι ότι ο Δρόσος είναι κάποιο τυχαίο πρόσωπο. Δεν είπαμε αυτό, για να μην παρεξηγηθούμε. Όπως και να το κάνουμε, όμως, δεν είναι δύο συγκρίσιμα μεγέθη. Είναι εκπρόσωποι δυο διαφορετικών πολιτισμών. Ο Σίλβιο αισθάνεται καλύτερα όταν κυκλοφορεί με εικοσάχρονες. Ο Δρόσος είναι οικογενειάρχης και λάτρης της στατιστικής. 

Να επανέλθουμε στο προηγούμενο! O Δρόσος, ευτυχώς, «ως ύποπτος και αμφισβητήσιμος» ήρθε στην Παναχαΐκή . Κι αν ο θεός έχει έμπνευση, μεγάλη έμπνευση και ανέβει στη μεγάλη κατηγορία, τον βλέπω να κάνει τούμπες τον Δρόσο. Από «έξυπνος δολοπλόκος» θα αναβαθμιστεί στην αχαϊκή πρωτεύουσα τουλάχιστον στην κατηγορία του ημίθεου.  Ο κόσμος σε ρίχνει στα τάρταρα…ο ίδιος κόσμος σε σηκώνει. 

Τσίπας μιλάει ....