«Δούλεψε η «γραμμή» και γι’ αυτό έπεσαν τα συνθήματα κατά Δρόσου;» μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος που ίσως να μην περίμενε τα συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Όχι, κάπου πολύ μακριά, αλλά στην Πάτρα και στην Αγυιά. Στο εντός έδρας ματσάκι 1-0 της Παναχαΐκής με την Κέρκυρα.
Στο «πρόγραμμα» ήταν το ξεφωνητό κατά του νέου επενδυτή, ο οποίος νωρίτερα είχε εκτιμήσει ότι είναι καλύτερο (για τα συμφέροντα του) να μπει και επίσημα στα διοικητικά της ΠΑΕ Παναχαΐκή μέσω μιας Σουηδικής εταιρίας, με όνομα Xint Living, στην οποία, όπως αποκάλυψε στον Sport Fm Πάτρας 96,3 ο Αλέξης Διγενής, είναι μέτοχος ποσοστού 25%. Συνθήματα που όλα έχουν ένα προσωπικό στόχο, τον Δρόσο.
Όχι, κάπου πολύ μακριά, αλλά στην Πάτρα και στην Αγυιά. Στο εντός έδρας ματσάκι 1-0 της Παναχαΐκής με την Κέρκυρα.
Στο «πρόγραμμα» ήταν το ξεφωνητό κατά του νέου επενδυτή, ο οποίος νωρίτερα είχε εκτιμήσει ότι είναι καλύτερο (για τα συμφέροντα του) να μπει και επίσημα στα διοικητικά της ΠΑΕ Παναχαΐκή μέσω μιας Σουηδικής εταιρίας, με όνομα Xint Living, στην οποία, όπως αποκάλυψε στον Sport Fm Πάτρας 96,3 ο Αλέξης Διγενής, είναι μέτοχος ποσοστού 25%. Συνθήματα που όλα έχουν ένα προσωπικό στόχο, τον Δρόσο.
Αναμενόμενο. Όταν, κατά την αξιολόγηση τους, βλέπουν «σκοτεινά μυστικά» και «ύποπτες κινήσεις», πιάνουν δουλειά οι «επαγγελματίες» των οργανωμένων. Οι πιο «σίγουροι» και παντός καιρού παναχαΐκάκιδες είναι εκείνοι που υψώνουν ασπίδα προστασίας και ταυτόχρονα σηκώνουν τη σημαία της επανάστασης. Όποιος κι αν είναι στο τιμόνι της ΠΑΕ, Μαρλαφέκας, Μπακαλάρος, Κουνάβης.
Καμία έκπληξη που σήμερα τα άτομα που πρωτοστάτησαν ενάντια στο φιάσκο της πολυμετοχικότητας και την «κυβέρνηση» της Παναχαΐκής Συμμαχίας, στρέφονται κατά του Δρόσου.Του φτωχού παιδιού από την Πάτρα, που σήμερα είναι 52 ετών και γυρνώντας το χρόνο προς τα πίσω, επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1999, ιδρύει τη δική του εταιρεία με το όνομα WinBet..Ακολουθεί μια νέα εταιρεία, η Gold Victory, η οποία εδρεύει στη Μάλτα.
Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του για εκείνα τα δύσκολα και μεταβατικά χρόνια: «Είχα σταματήσει το ποδόσφαιρο και ήμουν άνεργος. Κυριολεκτικά, στο πουθενά! Τότε συνειδητοποίησα πως έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν. Έφυγα για το εξωτερικό και έτυχε να έχω έναν πολύ καλό φίλο που κατάφερε να με βάλει σε μια εταιρεία στοιχημάτων. Άρχισα από το τμήμα εξυπηρέτησης πελατών και έφτασα να είμαι οντ μέικερ. Κατάλαβα πως, ό,τι και να έκανα, τα κατάφερνα, κι έτσι το 2002 αποφάσισα να πάρω το ρίσκο να κάνω δική μου δουλειά. Σκέφτηκα πως, αφού μπορούσα να το κάνω για τους άλλους, μπορούσα και για μένα. Από το 1999 μέχρι το 2002 έφτασα στο σημείο να έχω με την εταιρεία όπου δούλευα συμβόλαιο που άγγιζε τις 300.000 ευρώ ετησίως, συν μπόνους, στόχους και πολλά άλλα. Ωστόσο πήρα τη μεγάλη απόφαση να κάνω δικιά μου εταιρεία. Ή θα φτιαχνόμουν ή θα καταστρεφόμουν. Δεν υπήρχε ενδιάμεση κατάσταση. Πλέον, γνωρίζω πως έκανα την καλύτερη δυνατή επιλογή. Ξεκίνησα να δουλεύω στις στοιχηματικές εταιρείες από τότε που είχαν τρεις υπολογιστές και προσπαθούσαμε να βολευτούμε με αυτούς οχτώ άτομα. Πλέον οι εταιρείες έχουν εξελιχτεί τόσο, που όποιος τις ζήσει θα εντυπωσιαστεί από την οργάνωσή τους. Μπορεί μια εταιρεία να απασχολεί τετρακόσια άτομα προσωπικό και να κάνει τζίρους πολύ μεγαλύτερους από την Τράπεζα της Ελλάδος. Μπορεί, για παράδειγμα, σε ένα παιχνίδι να κάνει τζίρο 15 εκατ. ευρώ. Τα στελέχη που δουλεύουν σε αυτές έχουν τις κατάλληλες βάσεις για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και δικαιολογημένα αμείβονται αδρά, γιατί δουλεύουν υπό καθεστώς μεγάλης πίεσης. Το άγχος είναι τεράστιο».
Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του για εκείνα τα δύσκολα και μεταβατικά χρόνια: «Είχα σταματήσει το ποδόσφαιρο και ήμουν άνεργος. Κυριολεκτικά, στο πουθενά! Τότε συνειδητοποίησα πως έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν. Έφυγα για το εξωτερικό και έτυχε να έχω έναν πολύ καλό φίλο που κατάφερε να με βάλει σε μια εταιρεία στοιχημάτων. Άρχισα από το τμήμα εξυπηρέτησης πελατών και έφτασα να είμαι οντ μέικερ. Κατάλαβα πως, ό,τι και να έκανα, τα κατάφερνα, κι έτσι το 2002 αποφάσισα να πάρω το ρίσκο να κάνω δική μου δουλειά. Σκέφτηκα πως, αφού μπορούσα να το κάνω για τους άλλους, μπορούσα και για μένα. Από το 1999 μέχρι το 2002 έφτασα στο σημείο να έχω με την εταιρεία όπου δούλευα συμβόλαιο που άγγιζε τις 300.000 ευρώ ετησίως, συν μπόνους, στόχους και πολλά άλλα. Ωστόσο πήρα τη μεγάλη απόφαση να κάνω δικιά μου εταιρεία. Ή θα φτιαχνόμουν ή θα καταστρεφόμουν. Δεν υπήρχε ενδιάμεση κατάσταση. Πλέον, γνωρίζω πως έκανα την καλύτερη δυνατή επιλογή. Ξεκίνησα να δουλεύω στις στοιχηματικές εταιρείες από τότε που είχαν τρεις υπολογιστές και προσπαθούσαμε να βολευτούμε με αυτούς οχτώ άτομα. Πλέον οι εταιρείες έχουν εξελιχτεί τόσο, που όποιος τις ζήσει θα εντυπωσιαστεί από την οργάνωσή τους. Μπορεί μια εταιρεία να απασχολεί τετρακόσια άτομα προσωπικό και να κάνει τζίρους πολύ μεγαλύτερους από την Τράπεζα της Ελλάδος. Μπορεί, για παράδειγμα, σε ένα παιχνίδι να κάνει τζίρο 15 εκατ. ευρώ. Τα στελέχη που δουλεύουν σε αυτές έχουν τις κατάλληλες βάσεις για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και δικαιολογημένα αμείβονται αδρά, γιατί δουλεύουν υπό καθεστώς μεγάλης πίεσης. Το άγχος είναι τεράστιο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου