Να το πούμε κι αυτό. Οι τρεις εκβιαστές δημοσιογράφοι, πάντα σύμφωνα μ' όσα διαπίστωσε η αστυνομία, δεν πλησίαζαν ιδιώτες. Ιδιωτικές επιχειρήσεις. Την έπεφταν σε άτομα που είχαν πόστο σε κρατικούς, ημικρατικους οργανισμούς.
Αν είχαν αποπειραθεί να εκβιάσουν κάποιον επιχειρηματία, ακόμα και με κύκλο εργασιών με το δημόσιο, θα έπαιζαν με τη ζωή τους. Θα ρίσκαραν να βρεθούν πεταμένοι σε κανένα λάκο με ασβέστη, σε τίποτα σκουπιδότοπους. Ο εκβιασμός της συμμορίας γινόταν εκεί που τους έπαιρνε.
Κάτι άλλο. Αν οι εν λόγω ήταν υψηλών κυβικών εκβιαστές θα τα έπαιρναν μαύρα. Από έναν βιομήχανο π.χ., ένα νταβατζή, της φυλής των διαπλεκόμενων, το πακέτο είναι αφορολόγητο. Οι συλληφθέντες «δούλευαν» με τιμολόγια. Νόμιμα.
Επόμενο! Αυτοί που τους τα έδιναν δεν τα έβγαζαν από την τσέπη τους. Τα έπαιρναν από το ταμείο της υπηρεσίας. Δεν γινόταν να μην υπήρχαν παραστατικά. Μαϊμού sites, ανύπαρκτα δημοσιογραφικά μεγέθη, όμως οι εκβιαζόμενοι τάιζαν τους εκβιαστές με μικροποσά που «δικαιολογούνταν» στα χαρτιά.
πηγή : apodytiriakias.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου