Έχω γράψει πολλές φορές μέσα από το blog μου για τηλεοπτικές παραγωγές. Και το κάνω με συνέπεια για πολλά χρόνια καθώς έχω περάσει σχεδόν τη μισή μου ζωή μέσα στο μαύρο κουτί που οι επαΐοντες ονομάζουν τηλεόραση. Δούλεψα σε όλες τις «ζώνες» λειτουργώντας δημοσιογραφικά για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Σε αυτά τα χρόνια λοιπόν έμαθα πολλά. Και συνεχίζω να μαθαίνω... καθώς έτσι είναι η δουλειά μας. Από όλες τις θέσεις. Από απλός ρεπόρτερ μέχρι αρχισυντάκτης και διευθυντής. Έχω δικαίωμα να κρίνω; Για κάποιους όχι. Για μένα ωστόσο το δικαίωμα να γράφω την άποψή μου είναι αναφαίρετο. Ένα δικαίωμα που θωρακίζω μέρα με τη μέρα και υπηρετώ. Και στην τελική σε όποιον αρέσουμε.
Η τηλεόραση τα τελευταία χρόνια είναι ποιοτικά αλλά και ουσιαστικά κάτω του μετρίου. Δεν μπορούσε να γινόταν διαφορετικά μέσα σε αυτό το κοινωνικό περιβάλλον που ζούμε. Αναρριχήθηκαν σε θέσεις κλειδιά άνθρωποι άσχετοι, κουνιστοί, ημιμαθείς με χιλιάδες κενά και κόμπλεξ... δημιουργήθηκε μια νέα τάξη πραγμάτων, αποχώρησαν μέσα σε μια νύχτα από το μαύρο κουτί αξιοπρεπή στελέχη και μοιραία καθιερώθηκε ανάμεσά μας μια νέα κατηγορία. Αυτή των μετρίων. Μετρίων σε όλα.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου