Τι θα γίνει εάν κερδίσουν στις εκλογές οι ριζοσπαστικοί της Αριστεράς; Αυτό αναρωτιέται η Wall Street Journal και ο αρθρογράφος της, Γιάννης Παλαιολόγος, σε νέο δημοσίευμα για την Ελλάδα, αναλύοντας τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν αναδειχθεί στην εξουσία, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις μέχρι στιγμής.
«Η Ελλάδα βρίσκεται ξανά στο χείλος του γκρεμού. Μετά από έξι χρόνια ύφεσης και πέντε χρόνια δρακόντειας λιτότητας, το ρίσκο είναι πολύ υψηλό για την Ελλάδα», ξεκινάει το άρθρο, τονίζοντας ότι πολλοί είναι οι ψηφοφόροι που έχουν δυσανασχετήσει με τα συστημικά κόμματα και είναι έτοιμοι να τζογάρουν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
«Για να μην αποδειχθεί καταστροφικό αυτό το στοίχημα για την Ελλάδα, και να έχει ως αποτέλεσμα ανεπανόρθωτες συνέπειες για την Ευρώπη ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να δείξει σπάνιες πολιτικές ικανότητες. Θα πρέπει να πουλήσει την ιδέα του συμβιβασμού (μια λέξη που δεν ηχεί καλά στους Έλληνες) στους ακραίους αριστερούς του κόμματος», εκτιμά ο αρθρογράφος.
«Αλλά δεν είναι ο μόνος που θα πρέπει να αποκηρύξει τον δογματισμό. Και οι Ευρωπαίοι πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι της Ελλάδας είναι υπερβολικά αυστηροί. Ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ το 2016 κι έπειτα δεν συνάδει με την ελληνική ανάκαμψη» συνεχίζει, σημειώνοντας ότι ο καλύτερος τρόπος για να χαλαρώσει τα λουριά είναι να δεχτεί η ΕΚΤ μια μετάθεση της αποπληρωμής των ομολόγων.
Έτσι θα δείξει ότι δεν υποκύπτει στους λαϊκιστές ενώ την ίδια στιγμή, η τρόικα θα ζητήσει ως αντάλλαγμα για την «ανάσα» αυτή την συνέχεια των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
«Θα καταφέρει όμως η Ευρώπη και κυρίως η Γερμανία να ξεφύγει από τη μυωπική της θέση και να αποδεχτεί κάτι τέτοιο; Κι ο Τσίπρας θα έχει τη σοφία και την ευελιξία να κάνει κάτι τέτοιο; Όλα εξαρτώνται από αυτό», καταλήγει.
«Για να μην αποδειχθεί καταστροφικό αυτό το στοίχημα για την Ελλάδα, και να έχει ως αποτέλεσμα ανεπανόρθωτες συνέπειες για την Ευρώπη ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να δείξει σπάνιες πολιτικές ικανότητες. Θα πρέπει να πουλήσει την ιδέα του συμβιβασμού (μια λέξη που δεν ηχεί καλά στους Έλληνες) στους ακραίους αριστερούς του κόμματος», εκτιμά ο αρθρογράφος.
«Αλλά δεν είναι ο μόνος που θα πρέπει να αποκηρύξει τον δογματισμό. Και οι Ευρωπαίοι πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι της Ελλάδας είναι υπερβολικά αυστηροί. Ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ το 2016 κι έπειτα δεν συνάδει με την ελληνική ανάκαμψη» συνεχίζει, σημειώνοντας ότι ο καλύτερος τρόπος για να χαλαρώσει τα λουριά είναι να δεχτεί η ΕΚΤ μια μετάθεση της αποπληρωμής των ομολόγων.
Έτσι θα δείξει ότι δεν υποκύπτει στους λαϊκιστές ενώ την ίδια στιγμή, η τρόικα θα ζητήσει ως αντάλλαγμα για την «ανάσα» αυτή την συνέχεια των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
«Θα καταφέρει όμως η Ευρώπη και κυρίως η Γερμανία να ξεφύγει από τη μυωπική της θέση και να αποδεχτεί κάτι τέτοιο; Κι ο Τσίπρας θα έχει τη σοφία και την ευελιξία να κάνει κάτι τέτοιο; Όλα εξαρτώνται από αυτό», καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου