Απαντάει ο παίχτης στα «μπινελίκια» της εξέδρας;

Του Νίκου Σύφαντου

Αφορμή για το σχόλιο αποτέλεσε μικρής διάρκειας περιστατικό έντασης, μετά τη λήξη του ποδοσφαιρικού αγώνα για την Β” Κατηγορία, μεταξύ της Δόξας Νιφορεϊκων και το Ολυμπιακού Πατρών (1-0). Δεν έχει τόση σημασία η ταυτότητα των πρωταγωνιστών, όσο η αιτία της αντιπαράθεσης, η οποία ευτυχώς έληξε με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων.

Ποδοσφαιριστής της φιλοξενούμενης ομάδας, μετά το σφύριγμα του διαιτητή, σε μία ομολογουμένως ήσυχη αναμέτρηση εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, κινήθηκε προς ένα σημείο της εξέδρας (στα σύρματα δηλαδή για να ακριβολογούμε) και απάντησε κατά τους ισχυρισμούς του με «γαλλικά» στα «γαλλικά» που είχε δεχθεί.

Επικράτησε προς στιγμήν πανδαιμόνιο και μόλις τα πνεύματα ησύχασαν, ξεκίνησε μία συζήτηση στην οποία συμμετείχαν παράγοντες των δύο ομάδων αλλά και φίλαθλοι.

Το ερώτημα, που φυσικά δεν πήρε απάντηση εκεί, ένα: Μπορεί ο ποδοσφαιριστής να απαντά σε προκλήσεις της εξέδρας;

Για να το δούμε. Κατ” αρχήν θα πρέπει να δεχθούμε οτι ο ποδοσφαιριστής και κατ” επέκταση ο αθλητής, είναι ο πρωταγωνιστής μίας αθλητικής αναμέτρησης. Δεν είναι ο ανώνυμος φίλαθλος που, κακώς, τον «μπινελικώνει» με απαράδεκτες φράσεις.

Είναι ο επώνυμος, που πρωταγωνιστεί για το θέαμα και για το άθλημα. Άρα κρίνεται τόσο για την απόδοσή του, όσο και για τη συμπεριφορά του.

Κατά συνέπεια, δεν επιτρέπεται ούτε να απαντά ούτε, περισσότερο, να εξομοιώνει τον εαυτό του με όποιον κακώς τον έστησε στη γωνία με τα γνωστά «ελληνογαλλικά» κλισέ.

Θα υπενθυμίσουμε στον αγαπητό και ταλαντούχο παίκτη, πως όταν πριν από χρόνια μία ολόκληρη κερκίδα αντιπάλων οπαδών έβριζε (κακώς)  τον τότε τερματοφύλακα της Παναχαϊκής Γιώργο Μύρτσο, ο τελευταίος έκανε οτι δεν άκουγε. Για φαντάσου να απαντούσε τι θα είχε γίνει.

Πάμε στην άλλη πλευρά, αν και προηγούμενα έγινε μικρή αναφορά. Ο φίλαθλος πάει στο γήπεδο ασφαλώς για να απολαύσει θέαμα, να υποστηρίξει την ομάδα του και να ξεφύγει από τα πολλά προβλήματα της καθημερινότητάς του.

Αυτή η πραγματική του ανάγκη, δεν νοείται να μετατρέπεται σε οργή για τον αντίπαλο. Είναι φυσικό να υπάρξουν αθλητές που θα θιγούν από τις απαράδεκτες φράσεις, ιδιαίτερα δε όταν αυτές περιλαμβάνουν αναφορές για μανάδες και συζύγους.

Κατακλείδα: Ο αθλητής πρέπει να είναι ψύχραιμος και να προστατεύει το άθλημα και με την απόδοση και με τη συμπεριφορά του, ο φίλαθλος να μην κάνει ότι του περνάει από το χέρι για να κατατάσσεται στην κατηγορία των οπαδών.

Αυτά τα ολίγα για τα «μπινελίκια». και εν πάσει περιπτώσει:  ο Έλληνας φίλαθλος έχει τεράστια γκάμα ευρηματικότητας. Υπάρχουν και μπηχτές που αντί για θυμό βγάζουν γέλιο. Ακόμη και στον αντίπαλο ποδοσφαιριστή. Ας το διασκεδάσουμε λοιπόν και λίγο από το να «σπάμε» τα νεύρα μας .

πηγή : dytikanea.gr