Εγραψε ο Μάριος Ανδριόπουλος, δευτερότοκος γιος του αειμνήστου Προέδρου του ΟΚΠΕ Ανδρέα Ανδριόπουλου για τον πατέρα του: "Τι να πρωτοθυμηθώ απ΄τον πατέρα μου. Που πολέμησε για την πατρίδα το 1944 κ στον εμφύλιο? Που πρασημοφορήθηκε με τιμές, επαίνους κ βραβεία απο Στρατό, NATO, εκκλησία, Υπουργείο Πολιτισμού κ κράτος? Που πήγε παιδί προσφύγων εκδιωγμένων απ΄την Σμύρνη στην Γαλλία άφραγκος για να σπουδάσει και καθάριζε παπούτσια στην champs Elysee για να τα βγάλει πέρα? Το χημείο κ το φροντιστήριο μαθηματικών που είχε στην Αγ. Ανδρέου? Που μάγεψε την Μελίνα Μερκούρη με την αγάπη του για την Πάτρα κ το θέατρο αν και αντίθετος κομματικά? Τα 40 χρόνια ανιδιοτελής προσφοράς στον πολιτισμό? Τα οράματα που μετουσίωσε σε πράξεις? Που έρχονταν θέατρα κ κάθε φορά αγόραζε εισιτήρια κ έδινε στους φτωχούς? Που βοήθησε να βρει δουλειά και ευεργέτησε τόσο κόσμο? Που από 8 χρονών μας έφερνε στον σπίτι προσωπικότητες όπως Τσαρούχη, Σακελλάριο, Κατράκη, Ζερβό, Βέγγο, Ηλιόπουλο, Παπαγιαννόπουλο, Αρώνη, Βογιατζή, Βαλάκου & πολλούς άλλους? Που κάναμε συναυλίες Νιna Simone, Garfunkel, Sommerville, Pyx Lax, Αρβανιτάκη, Γαλάνη, Αλεξίου κ τόσους άλλους? Που όλοι οι μεγάλοι του θεάτρου κ της μουσικής υποκλίνονταν μπροστά του? Που ποτέ δεν υπολόγισε κόστος, περιουσία, οικογένεια κ τίποτα άλλο μπροστά στην αγάπη του για την τέχνη? Πολλά πολλά έχω να θυμάμαι απο αυτόν.
Το κυριότερο όμως ήταν κάποια απο τα λόγια του:
"Μάριε κυνήγα το όνειρό σου, όσο τρελό, όσο αδύνατο και αν είναι. Και αν επιμένεις πολύ, στο τέλος θα το πετύχεις"
Πηγή : flamiskonstantinos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου